۱۹ تیر ۹۶.

شاید بهتر باشه بیشتر خودمو بشناسم. تنهای تنها. از اسفند یکی یکی با ترسای گنده ی زندگیم روبرو شدم و این همه فشار و استرس منو بی حس کرده. خوشحالم. شجاع بودم. اما میدونی؟ طول میکشه تا باورم بشه اون رازای تلخ و سنگین دیگه تو وجودم نیستن. طول میکشه تا عادت کنم و بلند شم به دویدن. فعلا آروم آروم باید کنار بیام و از نو به خودم نگا کنم.

۱۹ تیر ۹۶....

حتی وقتی داشتم عنوان قرنطینه رو مینوشتم بازم باورم نشد. چه روزایی رو داریم میگذرونیم. سخت. سخت. سخت. شبایی که از ترس نفسم میگیره. شبایی که همش شده کابوس. فروردینی که هیچیش شبیه سالای قبل نبود. منی که تصمیم داشتم بعد از ۱۳ سال قدم بردارم برای روبرو شدن با واقعیت و این روزا فقط باید صبر کنم. خیلی سخته.همیشه بزرگترین ترسم همچین چیزایی بود. بیماری، قرنطینه، مردن آدما. همشونو به چشم دیدم. خیلی کلافه و غمگینم. افسردگی و اضطراب به زندگی بی حسم کردن. انگیزه ی هیچ کاری ندارم. اونم منو تنها گذاشته وسط همه ی این دردا. کاش یه بار همراه بود. کاش یه بار اینکارارو نمیکرد. واقعا بی حسم. امیدوارم این روزا خیلی زود و به خیر و خوشی تموم بشن و بتونم قدم بردارم واسه کار بزرگی که میخوام بکنم.  ۱۹ تیر ۹۶....ادامه مطلب

سلام. الان ۲۹ تیره. تقریبا یک ماهه که حرف نزدیم. ینی همه چیز تموم شده. یادم نرفته بود که بیام و اینجا بنویسم. اما خیلی وقته که دست و دلم به نوشتن نمیره. سخته برام. روزی که از کانال دوتاییمون؛ وایت وین ۱۹ تیر ۹۶....ادامه مطلب

هرروز که میگذره از عجیب بودن زندگی و غافلگیر شدنم بیشتر جا میخورم. هی با خودم یه بیت شعرو تکرار میکنم و قلبم میلرزه

 

نداند به جز ذات پروردگار / که فردا چه بازی کند روزگار

۱۹ تیر ۹۶....

من اولین بار آدرس خونه ی جدیدمونو به کسی نشون دادم که هیچ وقت قرار نبود بیاد خونمون. اون اولین کسی بود که پنجره ی منو میدید. هزار بار تو ذهنم شبایی رو تصور کردم که از دلتنگی زنگ میزنم بهت و تو میگی هم ۱۹ تیر ۹۶....ادامه مطلب

عجیبه. خیلی عجیبه. دیروز تو راه خونه یه اتفاق بدی برام افتاد و اون لحظه ای که یهو احساس درد کردم فقط اسم تورو تو دلم صدا زدم. چرا؟ چرا قلبم تورو صدا زد؟؟ مگه چقد دیگه باید بشکنه تا باورش بشه...؟من حال ۱۹ تیر ۹۶....ادامه مطلب

۹ بهمن. اضطراب و ترس. دست و پاهایی که یخ کردن از فکر به ناشناخته ها. منی که باید صبر کنم. میدونی خداجون؟ من قبول دارم چقدر بی احتیاط و دیوانه م بعضی وقتا. اما چیکار کنم؟ خودت میدونی چقدر عاشقم. تحمل ا ۱۹ تیر ۹۶....ادامه مطلب

قلبم تالاپ تولوپ میزنه. برای تویی که بخاطر تولدت درختا خودشونو رنگ کردن و فصل پاییزو ساختن. خوب میدونی که چقدر از خاطره هامونو تو پاییز ساختیم. تو پاییز بود که شدیم "ما". چقدر این ضمیر برامون عزیزه وقتی ۲ ساله که برای "ما" موندنش تلاش کردیم. این روزا همش به این فک میکنم که برای زادروزت چیکار کنم که خوشحال بشی. تو تنهاییام کلی برنامه ریزی میکنم. بعد از اینکه فرستادمت مشهد دیگه کم کم همشونو اجرا میکنم. این پاییز. و این تولد قشنگ میشه. حالا ببین. 

نوشته شده توسط Elly در 15:3 |  لینک ثابت   • 

۱۹ تیر ۹۶....

توجه. چه کلمه ی مزخرفی. چقد انتظار پشت این کلمه خوابیده. انتظار اینکه به توجهت پاسخ داده بشه. انتظار اینکه بهت توجه بشه. تو آدم ضعیفی نیستی. همه ی انسان ها همچین نیازیو دارن. اگر کسی داره بهت میگه ضعیفی که انتظار توجه داری خودش از همه ضعیف تره. فقط یه نقاب مسخره ی غرور زده رو چهرش. همین و بس.  درست روزی که از صپ دارم برای تولدش بدو بدو میکنم. روزی که با آهنگ جان لجند گریه کردم . درست ۷۰۰ امین روزِ باهم بودنمون، اون نشست و به دلتنگیم خندید. همین. بخند. به اینهمه تلاشم برای عشق. به ذوقم بخند. اما یه روز دلت تنگ میشه برای توجهم. مطمئنم. ۱۹ تیر ۹۶....ادامه مطلب

قلبم شیکست. اسم عشق و شور و ذوق لوس بازی نیس. خودتم میدونی. اما انگار یه چیزایی ته قلبت عوض شده که میتونی به راحتی از من عبور کنی. حتی گفتی میتونی سال ها به من فکرم نکنی:) باید با این باورایی که دارم چیکار کنم؟؟ تموم شد؟ قلبم چه رنگیه؟قلبت چه رنگیه؟ عشق مگه تموم میشه؟؟ پس شعرایی که برام خوندی چی؟؟ پس رویاهایی که بافتیم چی؟؟  با عشق تنفس هم یک حادثه ی تازه ست تو اینو پاک کردی منم میرم. اما خودت چی؟ خودتم میتونی گول بزنی؟  سفرت به سلامت. کاش آدمای خوب و اتفاقای خوب در انتظارت باشه. شب بخیر و خداحافظ.  ۱۹ تیر ۹۶....ادامه مطلب